Nieuw Zeeland

Daar ben ik dan aan de andere kant van de wereld. Maar wat een machtig mooi land.
Zoals de foto's laten zien zijn er ontzettend mooie bezienswaardigheden en kijk ik mijn ogen uit. De mensen zijn hier, bijna allemaal, ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Wat ik ook erg prettig vind t.o.v. Thailand, is het verdwijnen van de taalbarrière. Ik kan me verstaanbaar maken en soms met een omweg, ik heb het nog steeds even over de taal, kom ik er wel.
Veel mensen waarmee ik kan praten ontmoet ik niet. De reden hiervan is dat het nog vroeg in het seizoen is, het is hier lente, en ik zit op de campings i.p.v. backpackers hostels. (In Auckland was dat wel het geval)
Ik ervaar het zelf niet als een gemis en word nog niet gek van het feit de hele tijd met mezelf in gesprek te zijn.
Het links rijden en rechts zitten gaat me ook goed af en de wegen zijn hier goed te doen. De Coromandel bestaat alleen uit veel bergen en veel, heel veel bochten. Het is een prachtig stuk met voornamelijk de stranden. Gelukkig zat het weer ook mee. Eigenlijk zit dat over het algemeen heel erg mee. Op dit moment zit ik in Taupo en regent het veel, maar gelukkig valt het meeste 's nachts. Ik zit trouwens toch droog in mijn camper dus ik deins niet terug voor een beetje, of heel veel regen.
Wat een klein beetje tegenvalt, is de kou op dit moment. Twee fleecedekens, een dekbed en een kleed krijgen me net opgewarmd tot een aangename temperatuur. Nu zet ik 's avonds het kleine kacheltje aan (en voordat ik ga slapen gaat hij uit)om nog een beetje voor te verwarmen. Ik geniet volop van al het moois en dan te bedenken dat ik de helft niet kan laten zien omdat ik geen foto's kan maken terwijl ik aan het rijden ben. Ik geniet volop en blijf hier waarschijnlijk langer dan de maand die ik in eerste instantie voor ogen had. Naast het genieten ben ik ook blij dat ik zo nu en dan contact kan maken met thuis. Hoewel het Internet hier niet echt optimaal is en ik vlakbij (lees:twee meter) een telefooncel moet staan om verbinding te maken... ben ik blij dat deze mogelijkheid er tegenwoordig is.
En ook ten aanzien van het feit dat ik de verkeerde sim kaart had gekregen van de vriendelijke dame bij de Countdown ( en voor de zekerheid tot TWEE keer toe terug naar binnen ben geweest om te checken of het de juiste was ' yes this one has internet on it') en geen Internet erop had zitten. (En inmiddels al 50 kilometer verderop reed)
Nee dan is Jootje niet voor een gat te vangen.Dan koopt ze helaas gewoon het duurste exemplaar bij de volgende vriendelijke dame die wel de juiste sim kaart geeft.

Ik ben ook blij dat ik geen gat in mijn hand heb. De boodschappen zijn hier erg duur, zelfs de meest verkochte waar ligt voor megaprijzen in de schappen. Mijn geld gaat er in ieder geval stukken sneller doorheen. De benzine kost ook niet een klein beetje en laat mijn bakkie nogal dorst hebben. Kortom schat ik denk dat als het zo door gaat ik volgende maand al thuis ben haha. (Zou hij helemaal niet erg vinden hoor) Nee dat is lichtelijk overdreven maar het slinkt met een pittig tempo.

Maar serieus Ik ben volop aan het genieten! Nog een kleine kanttekening is wel dat, naast dat je alleen bent en de ervaringen op een andere manier deelt, het mij soms tegenvalt als je alles alleen moet doen. Nou bedoel ik niet dat ik dat lastig vind of dat ik het graag door een ander laat doen (of misschien ook wel, niet zo knikken schat) maar het vergt een hoop energie.

Het bed laat ik zoals het is, ik heb een keer de boel terug verbouwd tot bank en... die ene keer was genoeg. De kilometers achter het stuur om vervolgens een track van een uur of anderhalf te lopen. Lunchen, boodschappen doen, eten klaarmaken (dit valt me soms zwaar omdat ik soms echt zo moe ben) afwassen, plee legen en schoonmaken, banden spanning controleren (is trouwens nog een grappig verhaal:kom ik bij de benzinepomp en vond mijn linker achterband er zacht uit zien, vraag ik vriendelijk (althans dat idee had Ik) 'could you maybe check my tire, it's te one at the left' de jongeman kijkt me aan een zegt doodleuk 'we're not a tire center' Nee dat had Ik ook in de gaten. Blijkbaar vond hij het geen geslaagd idee om mee ook enigszins te helpen en nadat hij mijn vraag voor de tweede keer met hetzelfde antwoord had beantwoord, zei ik dat ik het zelf wel ging doen. Na wat klooien en totaal niet weten hoe de Nieuw Zeelandse pomp werkt weer naar binnen gegaan en toen heeft een vriendelijke dame het mij uitgelegd.)
Koelvloeistof en motorolie één keer in de week checken en evt aanvullen, route uitstippelen en kaartlezen. .., was doen,douchen, alles opruimen en vastzetten voor onderweg, kortom ik zeg een hele onderneming in je eentje.
Normaal zou je de taken kunnen verdelen en ben je sneller weer op weg. Ik geef er gewoon aan toe dat ik minder snel weg ben en er langer over doe. Volgens mijn visa mag ik er drie maanden over doen dus ik heb nog even. De volgende bestemming is de Tongariro Crossing Track. Het is wederom fijn om reacties te lezen op mijn verhalen en op mijn foto's. Bedankt liefs Jo.