From Bangkok to Ayutthaya

Mijn reis gaat verder richting ....de lobby.
echt veel verder kom ik niet. Er zit een toeristen bureau in het hotel en na betaling van de kamer, neem ik plaats aan het bureau. Er vliegen allemaal aanbiedingen en bedragen om mijn oren. Ik hoor het aan, maar luister niet echt. Uiteindelijk kan de taxi chauffeur me een hele dag rondrijden in Bangkok voor een mooi bedrag.
En mooie Mercedes met electrische stoelen en airco. Mijn tas achterin, ja lieve mensen volkomen veilig hier geen zorgen, en mij naar verschillende tempels gebracht, telefoonkaart, treinticket en water geregeld.

Nadat hij me bij het station had uit laten stappen ben ik naar binnen gegaan. Hij had me al gewaarschuwd voor de mannetjes die bij de ingang staan. "Don't stop just walk to information desk from station"
Ik met een bloedgang langs "de mannetjes"
naar de desk " sawadee ka..can I have a trainticket to Chiang Mai for tomorrow" vraag ik vriendelijk. Waarop de man achter de balie wat begint te grinniken. .. Hij tikt wat op zijn computer en laat me het scherm zien " third class is only free".
Heel naïef vraag ik wat voor klasse dat is,
" it's sitting" ach dat is een beetje te veel van het goede om 12 uur lang te zitten.
Ik vraag voor dag erna .." Full" dag daarna dan... " one place left" nou doe mij die maar! "You go to desk 1 or 2 and get ticket". Ik besluit ter plekke dat ik, omdat de taxichauffeur had aangeboden om me daar af te zetten, in Ayutthaya op te stappen op 10 augustus.

Na de rondrit langs de tempels (zie foto's) zijn we midden in een regenbui richting Ayutthaya vertrokken. We kletste onze weg naar de volgende bestemming gezellig met elkaar. Wel merkte ik dat ik wat moe begon te worden van alle indrukken. Onderweg had Ik een hoop tips gelegen en hij vertelde ronduit over zijn leven.

Ik merk dat zo'n dag energie vreet, niet alleen omdat je veel ziet, maar ook juist omdat ik op mijn gevoel moet vertrouwen en ja hoe weet je of je het goed doet.
En net op het moment van onzekerheid en lichte angst hing het bord "Bang Pa Han" boven de weg!!!
Het is niet op papier over te brengen naar jullie toe hoeveel kracht mij deze tekst gaf op dit moment.
Behalve het passeren van Bangkok station, ben ik inmiddels ook het station van geloof in toevalligheden sinds mei vorig jaar gepasseerd. Voor mij wederom een bijzonder moment.

We komen aan in Ayutthaya en gaan op zoek naar een hotel. We vinden een guesthouse maar die zit vol. Weer rijdt hij een rondje om de stad en we vinden een homestay. Eigen toilet en badkamer en spliksplinternieuw.
De eigenaar spreekt echter geen Engels en de taxichauffeur vertaald alles. Over mijn allergie en dat ik met de trein moet op de tiende.
We gaan afrekenen en ineens. .. Ik had het kunnen weten schiet de prijs het driedubbele omhoog van het originele bedrag. Gvd daar kan ik niet tegen. Echter ik heb nog niks betaald. Uiteraard, en afgezien misschien niet goed ingeschat, krijg ik een heel optreden enz. Omgerekend is het geen geld en ik heb een hoop waardevolle informatie gekregen en het belangrijkste. .. Ik ben veilig overal heen gebracht. Dus ik betaal. . En het voelt goed.

De man van het hotel vraagt me om mee te gaan samen met zijn dochter om eten te halen voor mij. Ik stap in en grote pickup en we rijden naar een kraampje langs de weg.
Ik ben een beetje huiverig, maar heb ontzettend trek, dus neem het.
Voor 1 euro besteld zijn dochter een heerlijke maaltijd en daarvan geen last gehad!
Heel lief bedoeld laat hij tempels zien en lacht lief naar me, vriendelijk vraag ik zijn dochter(die een beetje Engels spreekt) of we naar huis kunnen. "Go home, yesss"
Ik eet mijn heerlijke maaltijd op en pak mijn tas uit en stap onder de douche. .. even niks. Nog even met thuis en dan op naar de volgende dag.