Ayutthaya 9 augustus 2014
21 augustus 2014 - Ayutthaya, Thailand
De tweede dag in Ayutthaya is aangebroken. Ik sta op en ben wat stijf van de nogal harde ondergrond. Nee je hoort me niet klagen ik heb een eigen badkamer tot mijn beschikking en een privé kamer. Na enige maagvulling stap ik weer op de fiets. De lieve man heeft mijn zadel vastgezet en dit fietst wel comfortabeler. Er stond op het kaartje olifanten park/dorp ik was er nieuwsgierig naar en ben gaan fietsen. Al snel kwam ik bij een markt terecht en ben er met mijn fiets doorheen gelopen.
Ik had nog wel trek en besloot fruit te kopen.
In iedere reisgids staat dat je af moet dingen. Dus. .. het eerste kraampje was een tros bananen 10 baht (40 baht = 1 euro) en vrouwtje die bij het kraampje stond, gaf in het Engels aan dat het een goede prijs was.
Ik heel stoer bij het volgende kraampje twee wortels en twee komkommers gekocht en moest 40 baht afrekenen, ik zei dat het te veel was.
Jullie hadden de ogen moeten zien van die vrouw. .. Weet ik dat het de juiste prijs is.
Om vervolgens weer volledig opgelicht te worden bij de fruitkraam 2 appels en vier mandarijnen voor 104 Bath waarop ik zei " it is tourist price."
Hij legde mij uit dat het per halve kilo gaat en ik had meer. Jahoor vriendelijke vriend, ik geloof er helemaal niks van. Maar ik heb er wel trek in dus koop het toch. Soms heb je er geen kracht voor.
Verder over de markt kom je de meest bizarre verkoopwaar tegen. Levende padden, catfish en allemaal schalen vlees op wat ijs.
In Nederland zou dit niet denkbaar zijn, maar hier kan alles.
Via een andere uitgang van de markt rij ik nog langs de supermarkt om water te halen.
Dit gebied lijkt weinig toeristen te bevatten ik maak er foto's en kom op een terrein terecht. Wederom kan ik geen bord lezen want alles is in het Thais.
Zodra ik verder het terrein op kom zet ik mijn fiets neer. Mijn nieuwsgierigheid is gewerkt door en gebouw en en vlag waar een liggende Buddha op staat.
Het enige wat ik zie is en monnik die druk bezig is de ogen van zijn hond schoon te maken, hij heeft mij niet in de gaten.
Ik loop het paadje op een sta voor de ingang van het gebouw.
Zoals aangegeven doe ik mijn slippers uit. Zodra ik mijn hoofd omhoog breng
zie ik een gigantische liggende Buddha, een zelfde als die in Bangkok alleen is deze wit van kleur. Ik ben onder de indruk een vind het ook spannend, ik heb namelijk het gevoel dat dit alleen bedoeld is voor Thaise toeristen.
Snel en paar foto's en weer naar buiten. Er staan nog een aantal mooie beelden ook daar maak ik een foto van. Ik ben gezien, maar het wordt gedoogd, gelukkig ik raak door deze actie niet in de Thaise gevangenis.
Even verder in een dorpje, word ik door een man vriendelijk glimlachend aangekeken om na vijf minuten door zijn vrouw in het Thais met wat venijn in haar stem weggejaagd te worden.
Ik rij terug naar de markt en vervolg de weg die ik in eerste instantie was begonnen. Ik pin nog bij een van de vele Atm's en op naar het olifantenpark.
De mooiste bouwwerken kom ik tegen al rijdend in deze bloedhitte.
Ik stop bij een inrit van een gebouw en zie een blanke vrouw op de fiets, je weet maar nooit of ze nuttige informatie kan verstrekken.
Ze komt uit Engeland en is hier voor een dagje. Er komen vier kleine mannetjes aangelopen "o how sweet" all snel gevolgd door "watch your bag".
Zat zo'n kleine smurf aan mijn tas en wilde de rits open maken. "Not so nice after all" (mocht ik het niet helemaal juist neerzetten...er zijn ergere dingen)
Ze besluit een andere kant op te gaan en onderweg stop ik om weer wat te eten.
Het olifanten park heb ik niet gevonden ik zat namelijk al twee kilometer op de verkeerde weg, kom je altijd te laat achter. ..
Wel kwam ik langs een feest of een soort gebed met mooi gedekte tafels.
nog een afslag naar rechts waar ik een vrouwtje tegenkwam wat de leeftijd waarschijnlijk van 70 al was gepasseerd met een boomzaag en een boomstam in haar handen.
Oppassen dat ik de loslopende wilde zwijnen niet aanrijd en de weg weer terug rijden.
Wat me in dit straatbeeld ook opvalt is dat hele kleine kinderen hier meerijden op de brommer zelfs vrouwen met baby's in een draagzak. Ik zei al, hier kan alles.
Terug in de homestay vraagt de man vriendelijk of ik nog eten wil, ik bedank ik heb nog genoeg over van mijn aankopen op de markt.
Ik ben een beetje af en na skypen met thuis pak ik mijn tas in zodat ik het morgen niet hoef te doen.
Morgenavond ga ik namelijk met de trein naar Ayutthaya.
Ik had nog wel trek en besloot fruit te kopen.
In iedere reisgids staat dat je af moet dingen. Dus. .. het eerste kraampje was een tros bananen 10 baht (40 baht = 1 euro) en vrouwtje die bij het kraampje stond, gaf in het Engels aan dat het een goede prijs was.
Ik heel stoer bij het volgende kraampje twee wortels en twee komkommers gekocht en moest 40 baht afrekenen, ik zei dat het te veel was.
Jullie hadden de ogen moeten zien van die vrouw. .. Weet ik dat het de juiste prijs is.
Om vervolgens weer volledig opgelicht te worden bij de fruitkraam 2 appels en vier mandarijnen voor 104 Bath waarop ik zei " it is tourist price."
Hij legde mij uit dat het per halve kilo gaat en ik had meer. Jahoor vriendelijke vriend, ik geloof er helemaal niks van. Maar ik heb er wel trek in dus koop het toch. Soms heb je er geen kracht voor.
Verder over de markt kom je de meest bizarre verkoopwaar tegen. Levende padden, catfish en allemaal schalen vlees op wat ijs.
In Nederland zou dit niet denkbaar zijn, maar hier kan alles.
Via een andere uitgang van de markt rij ik nog langs de supermarkt om water te halen.
Dit gebied lijkt weinig toeristen te bevatten ik maak er foto's en kom op een terrein terecht. Wederom kan ik geen bord lezen want alles is in het Thais.
Zodra ik verder het terrein op kom zet ik mijn fiets neer. Mijn nieuwsgierigheid is gewerkt door en gebouw en en vlag waar een liggende Buddha op staat.
Het enige wat ik zie is en monnik die druk bezig is de ogen van zijn hond schoon te maken, hij heeft mij niet in de gaten.
Ik loop het paadje op een sta voor de ingang van het gebouw.
Zoals aangegeven doe ik mijn slippers uit. Zodra ik mijn hoofd omhoog breng
zie ik een gigantische liggende Buddha, een zelfde als die in Bangkok alleen is deze wit van kleur. Ik ben onder de indruk een vind het ook spannend, ik heb namelijk het gevoel dat dit alleen bedoeld is voor Thaise toeristen.
Snel en paar foto's en weer naar buiten. Er staan nog een aantal mooie beelden ook daar maak ik een foto van. Ik ben gezien, maar het wordt gedoogd, gelukkig ik raak door deze actie niet in de Thaise gevangenis.
Even verder in een dorpje, word ik door een man vriendelijk glimlachend aangekeken om na vijf minuten door zijn vrouw in het Thais met wat venijn in haar stem weggejaagd te worden.
Ik rij terug naar de markt en vervolg de weg die ik in eerste instantie was begonnen. Ik pin nog bij een van de vele Atm's en op naar het olifantenpark.
De mooiste bouwwerken kom ik tegen al rijdend in deze bloedhitte.
Ik stop bij een inrit van een gebouw en zie een blanke vrouw op de fiets, je weet maar nooit of ze nuttige informatie kan verstrekken.
Ze komt uit Engeland en is hier voor een dagje. Er komen vier kleine mannetjes aangelopen "o how sweet" all snel gevolgd door "watch your bag".
Zat zo'n kleine smurf aan mijn tas en wilde de rits open maken. "Not so nice after all" (mocht ik het niet helemaal juist neerzetten...er zijn ergere dingen)
Ze besluit een andere kant op te gaan en onderweg stop ik om weer wat te eten.
Het olifanten park heb ik niet gevonden ik zat namelijk al twee kilometer op de verkeerde weg, kom je altijd te laat achter. ..
Wel kwam ik langs een feest of een soort gebed met mooi gedekte tafels.
nog een afslag naar rechts waar ik een vrouwtje tegenkwam wat de leeftijd waarschijnlijk van 70 al was gepasseerd met een boomzaag en een boomstam in haar handen.
Oppassen dat ik de loslopende wilde zwijnen niet aanrijd en de weg weer terug rijden.
Wat me in dit straatbeeld ook opvalt is dat hele kleine kinderen hier meerijden op de brommer zelfs vrouwen met baby's in een draagzak. Ik zei al, hier kan alles.
Terug in de homestay vraagt de man vriendelijk of ik nog eten wil, ik bedank ik heb nog genoeg over van mijn aankopen op de markt.
Ik ben een beetje af en na skypen met thuis pak ik mijn tas in zodat ik het morgen niet hoef te doen.
Morgenavond ga ik namelijk met de trein naar Ayutthaya.
Lekker weer hè het daglicht te zien ,geen radio stilte meer, je verhalen te lezen,koel,spannend,mooie foto's en hoop dat je dat genen gevonden hebt wat je zocht je zelf.
Tot later,groetjes H&M.
Hoe was je retraite avontuur?? Je hebt het in ieder geval overleefd want je verhaal is weer geweldig. Leuk om zo je reis te volgen. Have Fun en tot je volgende reisverhalen!! Kus van ons, Tante, Ruth en Philles.. Xx